Υμενίτιδα ισχίου

Τι ορίζεται ως υμενίτιδα ισχίου;

Η υμενίτιδα ισχίου είναι μια προσωρινή φλεγμονή του αρθρικού υμένα στην περιοχή του ισχίου που προκαλεί πόνο και δυσκολία στην κίνηση. Συνήθως εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας 3 έως 10 ετών, με τα αγόρια να επηρεάζονται πιο συχνά. Αποτελεί μία από τις πιο συχνές αιτίες πόνου στο ισχίο σε αυτή την ηλικιακή ομάδα.

Πρόκειται για μια καλοήθη πάθηση που υποχωρεί από μόνη της, χωρίς να  προκαλεί μακροχρόνια προβλήματα.

 

Ποια είναι τα αίτια εμφάνισης της υμενίτιδας ισχίου;

Τα ακριβή αίτια της υμενίτιδας ισχίου δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως. Ωστόσο, διάφοροι παράγοντες θεωρούνται  ενοχοποιητικοί για την εμφάνισή της.

Ειδικότερα, η υμενίτιδα ισχίου μπορεί να προκληθεί από:

  • Ιογενείς λοιμώξεις
  • Βακτηριακές λοιμώξεις
  • Ήπιους τραυματισμούς στην περιοχή του ισχίου
  • Υπερβολική καταπόνηση της άρθρωσης
  • Αλλεργικές αντιδράσεις

Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται;

Το κυριότερο σύμπτωμα της υμενίτιδας ισχίου είναι ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου και στη βουβωνική χώρα.

Ωστόσο, η ένταση του πόνου συχνά υπερβαίνει την κλινική εικόνα της άρθρωσης, καθώς δεν παρατηρείται συνήθως ορατός τραυματισμός ή οίδημα που να αιτιολογεί την ενόχληση. Ο πόνος είναι έντονος, εντοπίζεται στη μία πλευρά και συχνά οδηγεί στην εκδήλωση χωλότητας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορεί να αναφέρουν και πόνο στο γόνατο, ο οποίος συνήθως είναι αντανακλαστικός.

Εκτός από τον πόνο στην προσβεβλημένη περιοχή, οι ασθενείς με υμενίτιδα ισχίου ενδέχεται να εμφανίσουν και τα ακόλουθα συμπτώματα:

  • Ευαισθησία στην πρόσθια επιφάνεια του ισχίου
  • Περιορισμός του εύρους κίνησης της άρθρωσης
  • Ύδραρθρο
  • Πόνος στις ακραίες θέσεις  του ισχίου
  • Χαμηλός πυρετός (σπάνια)

 

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση της υμενίτιδας ισχίου πρέπει να πραγματοποιείται από έναν έμπειρο ορθοπαιδικό. Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι ο πόνος στο ισχίο μπορεί να οφείλεται σε διάφορες, ενδεχομένως σοβαρότερες, αιτίες πέραν της υμενίτιδας. Ορισμένες καταστάσεις που χρειάζονται διερεύνηση περιλαμβάνουν τη νεανική ρευματοειδή αρθρίτιδα και τη σηπτική αρθρίτιδα του ισχίου.

Για την ακριβή διάγνωση, είναι απαραίτητη η λήψη αναλυτικού ιατρικού ιστορικού και η διεξαγωγή κλινικής εξέτασης. Το υπερηχογράφημα αποτελεί τη βασική διαγνωστική μέθοδο. Όμως, εάν κριθεί αναγκαίο για τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων  μπορεί να ζητηθεί μαγνητική τομογραφία ή σπινθηρογράφημα.

Παράλληλα, για να αποκλειστεί η πιθανότητα μικροβιακής φλεγμονής, απαιτούνται αιματολογικές εξετάσεις. Ειδικότερα, εξετάζονται ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων, η ταχύτητα καθίζησης των ερυθρών αιμοσφαιρίων (ΤΚΕ) και η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP).

 

 

Υμενίτιδα ισχίου & Θεραπεία

Η θεραπεία της υμενίτιδας ισχίου στοχεύει στην ανακούφιση του πόνου και στη μείωση της φλεγμονής, επιτρέποντας στην άρθρωση να επανέλθει στην κανονική της λειτουργία. Αρχικά, συνιστάται ανάπαυση και αποφυγή οποιασδήποτε δραστηριότητας που επιβαρύνει το ισχίο, ώστε να μειωθεί η καταπόνηση της άρθρωσης.

Η θερμότητα στην πάσχουσα περιοχή μπορεί να συμβάλει στην ανακούφιση της δυσφορίας και στη χαλάρωση των μυών γύρω από την άρθρωση. Σε περιπτώσεις επίμονου πόνου, η χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων μπορεί να προσφέρει αποτελεσματική ανακούφιση.

Σε ασθενείς  όπου ο πόνος είναι ιδιαίτερα έντονος, ενδέχεται να χορηγηθούν ενέσεις κορτικοστεροειδών για την άμεση αντιμετώπιση της φλεγμονής. Η θεραπεία εξατομικεύεται ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και την ανταπόκριση του ασθενούς.

Η αποκατάσταση του ασθενούς διαρκεί συνήθως περίπου δύο εβδομάδες, μετά  το πέρας των οποίων ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες χωρίς περιορισμούς. Όσον αφορά τις αθλητικές δραστηριότητες, η επιστροφή συνιστάται περίπου 3-4 εβδομάδες μετά την πλήρη υποχώρηση των συμπτωμάτων, αποφεύγοντας φαινόμενα υποτροπής.

 

Εάν εμφανίζετε συμπτώματα υμενίτιδας ισχίου, επικοινωνήστε με τον έμπειρο Ορθοπαιδικό Χειρουργό Αντώνιο Πέττα. Ο ιατρός βρίσκεται στη διάθεσή σας για να σας παρέχει εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία για οποιοδήποτε ορθοπαιδικό πρόβλημα αντιμετωπίζετε.








Όχι,  καθώς είναι μια αυτοπεριοριζόμενη πάθηση που είναι συνήθως ήπια και δεν προκαλεί μακροχρόνιες βλάβες.





Η κλινική εικόνα περιλαμβάνει περιορισμό της κίνησης της άρθρωσης, ιδιαίτερα στην έξω στροφή, ενώ ο πόνος είναι συνήθως ήπιος έως μέτριος και ενδέχεται να αντανακλά στο γόνατο. Κάποια παιδιά μπορεί να εμφανίσουν χαμηλό πυρετό, αλλά χωρίς σημάδια σοβαρής λοίμωξης.





Η ακριβής αιτιολογία δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά φαίνεται να σχετίζεται με κάποια ιογενής λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού που προηγείται κατά 1-3 εβδομάδες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να προκληθεί και από μικροτραυματισμούς στο ισχίο ή υπέρχρηση της άρθρωσης.





Η διάγνωση βασίζεται σε κλινική εξέταση και ιστορικό του ασθενούς. Ο γιατρός θα αξιολογήσει τον περιορισμό της κίνησης της άρθρωσης, ενώ απεικονιστικές εξετάσεις, όπως ο υπέρηχος, μπορεί να βοηθήσουν στην επιβεβαίωση της πάθησης.





Η θεραπεία περιλαμβάνει ανάπαυση, αποφυγή φόρτισης του ισχίου, καθώς και χορήγηση ήπιων αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν ή ενταθούν, μπορεί να χρειαστεί περαιτέρω έλεγχος για να αποκλειστούν άλλες παθήσεις του ισχίου ή μικροβιακή φλεγμονή.