Αρθρίτιδα ισχίου

Η άρθρωση του ισχίου καταπονείται καθημερινά, γεγονός που την κάνει αρκετά επιρρεπή σε διάφορες παθήσεις. Η συχνότερη εξ αυτών είναι η αρθρίτιδα ισχίου, η οποία επηρεάζει ένα μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού. Σήμερα η σύγχρονη Ορθοπαιδική διαθέτει στη φαρέτρα της πολλά μέσα για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της και την ανακούφιση των ασθενών.

 

Τι ορίζεται ως αρθρίτιδα ισχίου;

H αρθρίτιδα ισχίου χαρακτηρίζεται από τη φθορά του χόνδρου της άρθρωσης του ισχίου. Η πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας που πλήττει το ισχίο είναι η οστεοαρθρίτιδα. Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια χρόνια πάθηση, η οποία προκαλεί τη σταδιακή καταστροφή της άρθρωσης του ισχίου. Είναι μια εκφυλιστική πάθηση που προκαλεί μη αναστρέψιμες βλάβες στην άρθρωση και προκαλεί συμπτώματα που υποβαθμίζουν την καθημερινότητα των ασθενών. Ο εκφυλισμός του χόνδρου συμβάλλει στην τριβή των οστών της άρθρωσης, γεγονός που καθιστά επώδυνη την κάθε κίνηση.

Εκτός από την οστεοαρθρίτιδα, η άρθρωση του ισχίου μπορεί να προβληθεί και από άλλες μορφές αρθρίτιδας, όπως η ρευματοειδής, η ψωριασική και η μετατραυματική αρθρίτιδα. Ειδικότερα, η μετατραυματική αρθρίτιδα εκδηλώνεται μετά από κάποια κάκωση ή κάταγμα του ισχίου.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση νόσος και μπορεί να προσβάλλει όλες τις αρθρώσεις του σώματος. Προκαλεί φλεγμονή στον αρθρικό υμένα και η φλεγμονή αυτή εξαπλώνεται σταδιακά σε όλη την άρθρωση, προκαλώντας τη σταδιακή καταστροφή της. Τέλος, η ψωριασική αρθρίτιδα πλήττει συνήθως άτομα που πάσχουν από ψωρίαση και προκαλεί έντονη φλεγμονή γύρω από την άρθρωση του ισχίου.

 

Αίτια και προδιαθεσικοί παράγοντες εκδήλωσης αρθρίτιδας ισχίου

Πολλές φορές η αιτία πρόκλησης της οστεοαρθρίτιδας ισχίου ενδέχεται να μην μπορεί να εντοπιστεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις η αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται ιδιοπαθής. Από την άλλη, όταν εντοπίζεται η αιτία εμφάνισής της, τότε η αρθρίτιδα αυτή χαρακτηρίζεται ως δευτεροπαθής. Τα πιο συχνά αίτια εμφάνισης αρθρίτιδας ισχίου είναι τα παρακάτω:

  • Παλαιότεροι τραυματισμοί της άρθρωσης του ισχίου (π.χ. κάταγμα ισχίου)
  • Οστεονέκρωση μηριαίας κεφαλής
  • Δυσπλασία ισχίου
  • Οστεοχονδρίτιδα μηριαίας κεφαλής
  • Σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης

Οι προδιαθεσικοί παράγοντες που έχουν ταυτιστεί με την εμφάνιση της οστεοαρθρίτιδας είναι η προχωρημένη ηλικία(άνω των 50 ετών), το οικογενειακό ιστορικό, η παχυσαρκία και η ανισοσκελία.

 

Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται η αρθρίτιδα ισχίου;

Τα βασικότερα συμπτώματα της αρθρίτιδας ισχίου είναι ο πόνος και η εκδήλωση δυσκαμψίας του ισχίου. Αρχικά, η πάθηση ενδέχεται να μην εμφανίζει συμπτώματα. Όμως, όσο αυτή προχωρά εμφανίζεται πόνος, κυρίως σε δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχει το ισχίο. Ο πόνος εμφανίζεται στο ισχίο ή στον μηρό και ενδέχεται να αντανακλά στον γλουτό ή στο γόνατο.

Στα πρώτα στάδια ο πόνος εκδηλώνεται κατά την εκτέλεση συγκεκριμένων κινήσεων και είναι πιο έντονος το πρωί ή μετά από περιόδους αδράνειας. Όσο η νόσος προχωρά, ο πόνος γίνεται μόνιμος και ενδέχεται να συνοδεύεται και από κριγμό κατά το βάδισμα. Τέλος, ο ασθενής με αρθρίτιδα ισχίου ενδέχεται να εμφανίζει ανισοσκελία ή χωλότητα.

 

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση της αρθρίτιδας ισχίου πραγματοποιείται με τη λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού του ασθενούς και της κλινικής εξέτασής του. Ο ακτινολογικός έλεγχος είναι απαραίτητος για την πλήρη απεικόνιση της προσβεβλημένης άρθρωσης, συμβάλλοντας έτσι στον καθορισμό της κατάλληλης θεραπείας.

 

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για την αρθρίτιδα ισχίου;

Τα συμπτώματα της αρθρίτιδας ισχίου μπορούν να αντιμετωπιστούν τόσο συντηρητικά όσο και χειρουργικά. Στα αρχικά στάδια της αρθρίτιδας τα συντηρητικά μέτρα ενδέχεται να προσφέρουν ανακούφιση τους ασθενείς. Πιο συγκεκριμένα, η συντηρητική αντιμετώπιση της αρθρίτιδας περιλαμβάνει μέτρα όπως:

  • Ανάπαυση πάσχοντος σκέλους.
  • Τροποποίηση δραστηριοτήτων αποφεύγοντας αυτές που επιδεινώνουν τα συμπτώματα.
  • Χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
  • Ειδικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας για την ενδυνάμωση των παρακείμενων μυών, βελτιώνοντας το εύρος κίνησης του ισχίου.
  • Τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης και υαλουρονικού οξέος.
  • Βιολογικές θεραπείες (θεραπεία με πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια).

Τα παραπάνω συντηρητικά μέτρα μπορούν να ανακουφίσουν τους ασθενείς και να αναχαιτίσουν την πορεία της πάθησης. Σε προχωρημένα περιστατικά αρθρίτιδας ισχίου η χειρουργική επέμβαση αποτελεί μονόδρομο.

Η χειρουργική μέθοδος που εφαρμόζεται είναι η ολική αρθροπλαστική ισχίου, κατά την οποία η φθαρμένη άρθρωση του ισχίου αντικαθίσταται από μια τεχνητή πρόθεση. Έτσι, ο ασθενής ανακουφίζεται πλήρως από τα συμπτώματα και μπορεί να επιστρέψει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες.

Εάν εμφανίζετε πόνο στο ισχίο, θα πρέπει να απευθυνθείτε άμεσα σε έναν έμπειρο Ορθοπαιδικό, καθώς ενδέχεται να προκαλείται εξαιτίας κάποιας αρθρίτιδας. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Δρ. Αντώνιος Πέττας βρίσκεται στη διάθεσή σας για να σας παρέχει το κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο, αντιμετωπίζοντας την αρθρίτιδα ισχίου με τα πιο σύγχρονα μέσα. Επικοινωνήστε άμεσα μαζί μας και κλείστε το ραντεβού σας.

Πολλές φορές δεν μπορούν να εντοπιστούν τα αίτια εκδήλωσης της αρθρίτιδας και σε αυτή την περίπτωση χαρακτηρίζεται ως ιδιοπαθής. Εάν εντοπιστεί η αιτία εμφάνισής της ονομάζεται δευτεροπαθής και τα αίτια εμφάνισης της αρθρίτιδας ισχίου μπορεί να είναι:

  • Προηγούμενοι τραυματισμοί του γόνατος
  • Δυσπλασία ισχίου
  • Οστεονέκρωση μηριαίας κεφαλής
  • Σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης κ.ά.

Οι παράγοντες που έχουν ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση αρθρίτιδας ισχίου είναι οι παρακάτω:

  • Οικογενειακό ιστορικό
  • Ηλικία άνω των 50 ετών
  • Παχυσαρκία
  • Ανισοσκελία

Τα βασικά συμπτώματα της αρθρίτιδας ισχίου είναι ο πόνος και η δυσκαμψία της άρθρωσης. Επίσης, χαρακτηριστική είναι η μείωση του εύρους κίνησης της άρθρωσης και πολλές φορές εκδηλώνεται κριγμός κατά τη διάρκεια της κίνησης της άρθρωσης.

Η διάγνωση πραγματοποιείται από έναν έμπειρο ορθοπαιδικό. Για τη διάγνωση είναι απαραίτητη η λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού, η κλινική εξέταση του ασθενούς και  ένας ακτινογραφικός έλεγχος.

Η θεραπεία που επιλέγεται είναι πάντοτε βάσει του σταδίου της πάθησης και της βαρύτητας των συμπτωμάτων. Σε ασθενείς χωρίς σοβαρά συμπτώματα η συντηρητική θεραπεία αποδίδει καρπούς, ανακουφίζοντας από τα συμπτώματα και αναχαιτίζοντας την πορεία της νόσου. Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει ανάπαυση, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και φυσικοθεραπεία. Από την άλλη, ασθενείς των οποίων η άρθρωση του ισχίου έχει υποστεί μεγάλη φθορά και εκδηλώνουν σοβαρά συμπτώματα, η θεραπεία είναι χειρουργική μέσω της ολικής αρθροπλαστικής ισχίου.