Ανατομία τένοντα δικεφάλου
Η έκφυση του δικέφαλου βραχιονίου αποτελείται από 2 κεφαλές που εκφύονται από την κορακοειδή απόφυση (βραχεία κεφαλή) και από το υπεργλήνιο φύμα της ωμογλήνης (μακρά κεφαλή). Ο δικέφαλος καταφύεται στο δικεφαλικό όγκωμα της κερκίδας και χρησιμεύει για την κάμψη και τον υπτιασμό του αγκώνα. Η ρήξη του εκφυτικού τένοντα του δικεφάλου μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά. Αντιθέτως, η ρήξη του καταφυτικού τένοντα συνήθως χρειάζεται χειρουργική επέμβαση.
Αίτια πρόκλησης & Παράγοντες κινδύνου
Η ρήξη του καταφυτικού τένοντα του δικεφάλου οφείλεται στην υπερβολική έκκεντρη δύναμη, καθώς ο βραχίονας φέρεται από την κάμψη σε έκταση. Η ρήξη του εκφυτικού τένοντα του δικέφαλου γενικά δεν οφείλεται σε έναν μοναδικό μηχανισμό τραυματισμού. Αντιθέτως, φαίνεται να συσχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη ρήξη του στροφικού πετάλου.
Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν τα παρακάτω:
- Ηλικία
- Κάπνισμα
- Παχυσαρκία
- Χρήση κορτικοστεροειδών
- Επαναλαμβανόμενες κινήσεις
Σπάνιες αιτίες περιλαμβάνουν τη χρήση κινολονών, τον διαβήτη, τον συστηματικό ερυθυματώδη λύκο και τη χρόνια νεφρική νόσο.
Ποιοι ασθενείς είναι πιο επιρρεπείς στη ρήξη τένοντα δικεφάλου;
Οι περισσότεροι ασθενείς με ρήξη του δικεφάλου είναι άνδρες, μέσης ηλικίας 35 ετών έως 54 ετών. Οι περιφερικές ρήξεις περιλαμβάνουν κυρίως το κυρίαρχο άκρο. Η ηλικία, η υπερβολική χρήση, το κάπνισμα και η χρήση κορτικοστεροειδών συμβάλλουν στον εκφυλισμό των τενόντων και, αργότερα, στην τενοντοπάθεια.
Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται;
Οι ασθενείς που πάσχουν από ρήξη του τένοντα του δικέφαλου παραπονούνται για ξαφνικό οξύ πόνο στον αγκώνα ή στον ώμο. Ο πόνος εκδηλώνεται ανάλογα με τη θέση της ρήξης. Συνήθως, υπάρχει ένα ιστορικό ξαφνικής έκκεντρης δύναμης με τον αγκώνα σε κάμψη. Ο πόνος μπορεί να επιμείνει για εβδομάδες έως μήνες. Σε πλήρη ρήξη, ο πόνος μπορεί να μειωθεί. Οι ασθενείς συνήθως παραπονούνται για διόγκωση στο άνω τμήμα του βραχίονα, λόγω υπερβολικής συστολής της μυϊκής γαστέρας του δικέφαλου, γνωστή ως «παραμόρφωση Popeye».
Σε ασθενείς με ρήξη του καταφυτικού τένοντα του δικεφάλου παρατηρείται εκχύμωση, οίδημα και ευαισθησία στο εσωτερικό του αγκώνα. Οι ασθενείς με ρήξη των εκφυτικών κεφαλών του δικεφάλου μπορεί να έχουν εκχύμωση του εγγύς βραχίονα, η οποία μερικές φορές εκτείνεται μέχρι τον αγκώνα. Η ρήξη του εγγύς δικέφαλου δεν οδηγεί σε μακροχρόνια αλλαγή στη δύναμη του αγκώνα ή του ώμου.
Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία της ρήξης τένοντα δικεφάλου;
Η αντιμετώπιση της ρήξης του δικέφαλου εξαρτάται από τη θέση της ρήξης, η οποία διαφαίνεται με μια μαγνητική τομογραφία. Για τη ρήξη της μακράς κεφαλής του δικεφάλου, η συντηρητική θεραπεία είναι συχνά αρκετή, καθώς είναι πιο συχνή σε ασθενείς μεγάλης ηλικίας. Ωστόσο, μπορεί να παραμείνει υπολειμματική αισθητική παραμόρφωση και κάποιες διαλείπουσες κράμπες.
Οι νεότεροι ασθενείς που δεν επιθυμούν την αισθητική παραμόρφωση και οι αθλητές μπορούν να επιλέξουν χειρουργική επέμβαση με τη μορφή της τενόδεσης του δικέφαλου. Για τη ρήξη του καταφυτικού τένοντα του δικεφάλου, η συντηρητική θεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί σε ασθενείς με χαμηλές σωματικές απαιτήσεις και πολλαπλές συννοσηρότητες.
Στατιστικά η συντηρητική αντιμετώπιση της ρήξης του καταφυτικού τένοντα του δικεφάλου έχει σαν αποτελέσματα 40% – 50% απώλεια της δύναμης υπτιασμού. Επιπροσθέτως διακρίνεται από 30% απώλεια της δύναμης της κάμψης και περίπου 15% απώλεια δύναμης λαβής. Η χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται σε νεότερους ενεργούς ασθενείς που δεν επιθυμούν να θυσιάσουν τη λειτουργικότητα του χεριού τους, με τα οφέλη της ταχύτερης αποκατάστασης και επιστροφής στον αθλητισμό.
Χειρουργική αντιμετώπιση ρήξης τένοντα δικεφάλου
Η χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να πραγματοποιείται όσο το δυνατόν νωρίτερα, καθώς με την πάροδο του χρόνου η ρήξη ουλοποιείται και μπορεί να απαιτείται μια πιο εκτεταμένη προσπέλαση. Πιο συγκεκριμένα, η χειρουργική επισκευή του τένοντα του άπω δικέφαλου μπορεί χονδρικά να χωριστεί σε 2 μεθόδους.
Η μη ανατομική προσέγγιση περιλαμβάνει τελικοτελική συρραφή της ρήξης, η οποία είναι μια απλή και αποτελεσματική μέθοδος για την ανάκτηση της δύναμης κάμψης. Από την άλλη, η ανατομική προσέγγιση περιλαμβάνει την επανακαθήλωση του ραγέντος τένοντα στο δικεφαλικό όγκωμα της κερκίδας. Η μέθοδος αυτή έχει καλύτερα αποτελέσματα στην αποκατάσταση της κάμψης και του υπτιασμού του αντιβραχίου.
Ο ορθοπαιδικός χειρούργος Δρ. Αντώνιος Πέττας διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση ρήξεων τένοντα δικεφάλου. Επικοινωνήστε μαζί μας και κλείστε το ραντεβού σας για να λάβετε από τον Δρ. Πέττα εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία.
Ποια είναι η λειτουργία του τένοντα δικεφάλου;
Η κύρια λειτουργία του τένοντα δικεφάλου είναι ο υπτιασμός του βραχίονα αλλά και η κάμψη του αγκώνα.
Πώς προκαλείται;
Η ρήξη τένοντα δικεφάλου προκαλείται κυρίως λόγω δύναμης υπερέκτασης του αγκώνα κατά την κάμψη. Οι παράγοντες πρόκλησης είναι οι εξής:
- Ηλικία
- Κάπνισμα
- Υπερβολικό σωματικό βάρος
- Επαναλαμβανόμενες κινήσεις και καταπόνηση της άρθρωσης
- Χρήση κορτικοστεροειδών
Ποια είναι η συμπτωματολογία;
Οι ασθενείς παρουσιάζουν έντονο και οξύ πόνο, στον αγκώνα αλλά και τον ώμο, που μπορεί να επιμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης, μπορεί να παρατηρηθεί ευαισθησία, οίδημα και «παραμόρφωση Popeye».
Μέσω ποιων μεθόδων μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας συνιστάται η συντηρητική θεραπεία. Σε νεότερους ασθενείς και αθλητές, την λύση δίνει η χειρουργική επέμβαση που περιέχει 2 μεθόδους: την ανατομική προσέγγιση και την μη ανατομική προσέγγιση.