Ρήξη επιγονατιδικού τένοντα

ΕΝΟΤΗΤΕΣ

    Επιγονατιδικός τένοντας: Ανατομία & Λειτουργία

    Ο επιγονατιδικός τένοντας είναι ο σύνδεσμος που συνδέει την επιγονατίδα με την κνήμη. Αποτελεί σημαντικό τμήμα του εκτατικού μηχανισμού του κάτω άκρου, ο οποίος περιλαμβάνει τον τετρακέφαλο μυ, τον τένοντα του τετρακεφάλου, την επιγονατίδα και τον επιγονατιδικό τένοντα. Έτσι, μια ενδεχόμενη ρήξη του επιγονατιδικού τένοντα μπορεί να προκαλέσει αρκετά προβλήματα.

    Αυτές οι δομές λειτουργούν μαζί, επιτρέποντας την έκταση του γόνατος. Ο επιγονατιδικός τένοντας μπορεί να μεταφέρει στην πρόσθια επιφάνεια της κνήμης, όλες τις δυνάμεις από τον τετρακέφαλο μυ.  Ο εκτατικός μηχανισμός είναι κρίσιμος για πολλές φυσιολογικές λειτουργίες που κυμαίνονται από το περπάτημα έως το τρέξιμο. Χωρίς έναν ακέραιο εκτατικό μηχανισμό, όλες αυτές οι δραστηριότητες μπορεί να είναι αδύνατον να εκτελεστούν.

     

    Ρήξη επιγονατιδικού τένοντα: Ποιοι υφίστανται ρήξη συνήθως;

    Ο τυπικός ασθενής που υφίσταται ρήξη του επιγονατιδικού τένοντα είναι ένας νεαρός αθλητής. Καθώς περισσότεροι μεσήλικες παραμένουν σωματικά ενεργοί, αυτός ο τραυματισμός γίνεται πιο συχνός στους πληθυσμούς μεγαλύτερης ηλικίας.

     

    Πώς προκαλείται;

    Ο τραυματισμός συνήθως περιλαμβάνει μια αδέξια προσγείωση από μια θέση άλματος όπου ο τετρακέφαλος συσπάται, αλλά το γόνατο εκτείνεται δυναμικά. Αυτή είναι η λεγόμενη έκκεντρη συστολή και ασκεί τεράστιες πιέσεις στον τένοντα.

     

    Ποια είναι τα συμπτώματα της ρήξης του επιγονατιδικού τένοντα;

    Τα τυπικά σημεία της ρήξης του επιγονατιδικού τένοντα περιλαμβάνουν:

    • πόνο ακριβώς κάτω από το γόνατο
    • οίδημα και αιμάτωμα στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος
    • ψηλαφητό χάσμα σε σημείο, όπου ο τένοντας πρέπει να είναι σφιχτός
    • δυσκολία στη βάδιση
    • δυσκολία στις αθλητικές δραστηριότητες

    Έχει βρεθεί ότι σε σχεδόν όλους τους ασθενείς που υποφέρουν από ρήξη επιγονατιδικού τένοντα, συνυπάρχει χρόνια τενοντίτιδα. Ο επιγονατιδικός τένοντας συνήθως τραυματίζεται στην περιοχή όπου η ροή αίματος είναι κακή και ο τένοντας είναι ασθενέστερος. Σε άτομα που δεν είναι αθλητές και υφίστανται ρήξη του επιγονατιδικού τένοντα, συνήθως συνυπάρχει μια συστηματική ασθένεια ή προηγούμενη εγχείρηση στο γόνατο που αποδυναμώνει τον τένοντα.

     

    Διάγνωση ρήξης επιγονατιδικού τένοντα

    Η διάγνωση της ρήξης του επιγονατιδικού τένοντα είναι συνήθως εμφανής κατά την κλινική εξέταση. Αυτοί οι ασθενείς δεν θα είναι σε θέση να εκτείνουν το γόνατό τους ενάντια στη βαρύτητα. Ο ακτινολογικός έλεγχος είναι απαραίτητος για να αποκλειστεί το κάταγμα της επιγονατίδας το οποίο μπορεί να προκαλέσει παρόμοια συμπτώματα και θα πρέπει να αποκλειστεί ως πιθανή διάγνωση. Στην απλή ακτινογραφία, η επιγονατίδα είναι συνήθως ψηλότερη σε σύγκριση με το αντίθετο γόνατο, καθώς ο τετρακέφαλος έλκει την επιγονατίδα προς τα πάνω και τίποτα δεν το κρατάει στην κανονική του θέση. Αν και συχνά δεν απαιτείται, η μαγνητική τομογραφία μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση και να αναδείξει συνοδές βλάβες.

     

    Ρήξη επιγονατιδικού τένοντα: Ποια είναι η θεραπεία εκλογής;

    Η ρήξη του επιγονατιδικού τένοντα δεν θεραπεύεται από μόνη της. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία θα οδηγήσει σε αδυναμία του τετρακέφαλου και δυσκολία εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένου του περπατήματος. Σε περιπτώσεις που οι ρήξεις είναι μικρές και μερικού πάχους, μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά. Αν η ρήξη είναι μεγάλη, η χειρουργική αντιμετώπιση είναι η θεραπεία εκλογής.

    Η χειρουργική επέμβαση για την επισκευή τένοντα έχει σχετικές δυσκολίες. Τα κομμένα άκρα του τένοντα πρέπει να ράβονται μαζί. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι είναι σημαντικό να αποκατασταθεί η σωστή τάση στον τένοντα. Επίσης, η επισκευή μπορεί να είναι δύσκολη αν η ρήξη έχει γίνει απευθείας πάνω στο οστό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα ράμματα που χρησιμοποιούνται για την επιδιόρθωση του τένοντα πρέπει να περάσουν απευθείας μέσα από το οστό.

     

    Μετεγχειρητική αποκατάσταση

    Η αποκατάσταση μετά από ρήξη του επιγονατιδικού τένοντα είναι δύσκολη και απαιτεί χρόνο. Ένας από τους πιο σημαντικούς προγνωστικούς παράγοντες για την ανάρρωση είναι ο χρόνος της χειρουργικής επέμβασης, καθώς η καθυστερημένη επέμβαση μπορεί να περιορίσει τη δυνατότητα αποκατάστασης. Η πρώιμη κινητοποίηση μετά από τη χειρουργική επέμβαση, η ενδυνάμωση και η προστασία από υπερβολικές τάσεις στον επισκευασμένο τένοντα επιταχύνουν την αποκατάσταση. Η επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες γίνεται τουλάχιστον 3 μήνες μετά το χειρουργείο και η επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες στους 4 – 6 μήνες.

    O Ορθοπαιδικός Χειρουργός Αντώνιος Πέττας, έχοντας μεγάλη εμπειρία στην Ορθοπαιδική και στην αντιμετώπιση περιστατικών άκρου ποδός και ποδοκνημικής, βρίσκεται στη διάθεσή σας για να σας παρέχει εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία για οποιοδήποτε ορθοπαιδικό πρόβλημα αντιμετωπίζετε.

    Επικοινωνήστε μαζί μας για οποιαδήποτε απορία ή διευκρίνιση σχετικά με τη ρήξη επιγονατιδικού τένοντα.

    • Πόνος κάτω από το γόνατο
    • Αιμάτωμα και πρήξιμο στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος
    • Δυσκολία στη βάδιση και στις αθλητικές δραστηριότητες
    • Ψηλαφητό χάσμα στο σημείο

     

    Ο Ορθοπαιδικός πραγματοποιεί κλινική εξέταση όπου διαπιστώνεται εάν ο ασθενής μπορεί να εκτείνει το γόνατό του. Επίσης, απαιτείται η ακτινογραφία ώστε να πραγματοποιηθεί η σωστή διάγνωση. Ορισμένες φορές μπορεί να ζητηθεί και μια μαγνητική τομογραφία ώστε να αναδειχθούν και κάποιες βλάβες.

    Στην περίπτωση που η ρήξη είναι μικρή, μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της συντηρητικής θεραπείας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, απαιτείται η χειρουργική αντιμετώπιση όπου τα κομμένα άκρα του τένοντα ράβονται μαζί.

     

    Η αποκατάσταση θεωρείται δύσκολη. Η επιστροφή στην καθημερινότητα πραγματοποιείται σε 3 περίπου μήνες, ενώ η επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες σε 4 έως και 6 μήνες. Στην ταχεία ανάρρωση του ασθενούς μπορεί να συμβάλλουν τα εξής:

    • Πρώιμη κινητοποίηση
    • Προστασία από υπερβολικές τάσεις
    • Ενδυνάμωση του τένοντα