Δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος

Tι ορίζεται ως δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος;

Ως δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος ορίζεται η εκφυλιστική αρθρίτιδα της πρώτης μεταταρσιοφαλαγγικής άρθρωσης. Η δημιουργία ενός μεγάλου οστεόφυτου στην περιοχή προκαλεί δυσκαμψία στο μεγάλο δάκτυλο, η οποία συνοδεύεται από έντονο πόνο. Πρόκειται για την πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας και εμφανίζεται με μεγάλη συχνότητα κυρίως σε ασθενείς άνω των 50 ετών.

 

Ποια είναι τα αίτια εμφάνισης του δύσκαμπτου μεγάλου δακτύλου;

Η πλειονότητα των περιστατικών χαρακτηρίζεται ως ιδιοπαθής, καθώς δεν μπορούν να καθοριστούν με ακρίβεια τα αίτια εμφάνισης του δύσκαμπτου μεγάλου δακτύλου. Ο δύσκαμπτος μέγας δάκτυλος ενδέχεται να είναι αποτέλεσμα των παρακάτω αιτιών:

  • Ανατομικές ανωμαλίες του ποδιού
  • Υπερβολική καταπόνηση του άκρου πόδα
  • Συνεχείς μικροτραυματισμοί του μεγάλου δακτύλου
  • Έντονος τραυματισμός στην πρώτη μεταταρσιοφαλαγγική άρθρωση
  • Κληρονομικότητα

 

Δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος & Προδιαθεσικοί παράγοντες

Κάποιοι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί ότι αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης του δύσκαμπτου μεγάλου δακτύλου. Οι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι οι κάτωθι:

  • Γυναικείο φύλο
  • Ενασχόληση με τον αθλητισμό
  • Ρευματοειδής αρθρίτιδα
  • Ουρική αρθρίτιδα
  • Αυτοάνοσα νοσήματα που προκαλούν φλεγμονές
  • Οστεοχονδρίτιδα

 

Ταξινόμηση δύσκαμπτου μεγάλου δακτύλου

Ο δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος αποτελεί μια εξελισσόμενη πάθηση και διακρίνεται στα παρακάτω στάδια:

  • Στάδιο I: η άρθρωση εκδηλώνει ήπιες αλλοιώσεις. Στο στάδιο αυτό εκδηλώνεται ήπιος πόνος και δυσκαμψία και αντιμετωπίζεται με συντηρητικά μέτρα.
  • Στάδιο II: οι αλλοιώσεις είναι πιο έντονες και ξεκινά η δημιουργία του οστεόφυτου, η οποία συνοδεύεται συνήθως και από τη δημιουργία οστικών κυστών.
  • Στάδιο III: η κινητικότητα της άρθρωσης περιορίζεται αισθητά. Η κάμψη και η έκταση της άρθρωσης είναι εξαιρετικά επώδυνη και στο τελικό στάδιο καθίσταται αδύνατη.

 

Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται ο δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος;

Η ένταση των συμπτωμάτων εξαρτάται από το στάδιο της πάθησης. Σε γενικές γραμμές τα συμπτώματα που χαρακτηρίζουν τον δύσκαμπτο μεγάλο δάκτυλο είναι τα κάτωθι:

  • Δημιουργία εξόστωσης στην πρώτη μεταταρσιοφαλαγγική άρθρωση
  • Σκληρότητα στο μεγάλο δάκτυλο
  • Εκδήλωση πόνου κατά τη βάδιση
  • Δυσκαμψία
  • Οίδημα γύρω από την άρθρωση του μεγάλου δακτύλου
  • Παραμόρφωση του δακτύλου
  • Πόνος στο ισχίο, στο γόνατο ή στη μέση λόγω των αλλαγών στον τρόπο βάδισης

Ο πόνος στα αρχικά στάδια εντοπίζεται στην άρθρωση, όμως όσο προχωρά η πάθηση ενδέχεται να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το πόδι.

 

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Για τη διάγνωση του δύσκαμπτου δακτύλου είναι απαραίτητη η λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού του ασθενούς και η κλινική εξέτασή του. Κατά την κλινική εξέταση εξετάζεται το εύρος κίνησης του δακτύλου και το σημείο εντοπισμού του πόνου. Κλασική ένδειξη της πάθησης είναι ο πόνος κατά τη συμπίεση και την περιστροφή του δακτύλου.

Οι απεικονιστικές εξετάσεις είναι απαραίτητες για την τελική διάγνωση. Συνήθως απαιτείται η διενέργεια μιας απλής ακτινογραφίας, για να διαπιστωθεί ο βαθμός παραμόρφωσης. Σε ελάχιστες περιπτώσεις ενδέχεται να απαιτηθούν περαιτέρω εξετάσεις όπως υπερηχογράφημα ή μαγνητική τομογραφία.

 

Δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος & Θεραπεία

Η θεραπεία εκλογής για την αντιμετώπιση του δύσκαμπτου μεγάλου δακτύλου εξαρτάται από τη σοβαρότητα της πάθησης.  Η συντηρητική θεραπεία στοχεύει στην ανακούφιση των ασθενών από τα συμπτώματα και στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι αποτελεσματική. Πιο συγκεκριμένα, η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:

  • Ανάπαυση
  • Τροποποίηση και αποφυγή δραστηριοτήτων που καταπονούν το δάκτυλο
  • Χρήση ανατομικού παπουτσιού
  • Χορήγηση παυσίπονων και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
  • Παγοθεραπεία
  • Τοπική έγχυση στεροειδών
  • Φυσικοθεραπεία στοχεύοντας στη διατήρηση του εύρους κίνησης του δακτύλου

Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν αποδώσει καρπούς, τότε η χειρουργική επέμβαση αποτελεί μονόδρομο. Η επιλογή της κατάλληλης μεθόδου εξαρτάται από παράγοντες όπως το στάδιο της αρθρίτιδας και την παραμόρφωση του δακτύλου.

Σε ελαφριές μορφές ενδείκνυται η μέθοδος της χειλεκτομής, κατά την οποία πραγματοποιείται αρθροσκοπικά η αφαίρεση των οστεόφυτων. Εκτός από τη χειλεκτομή, ο δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος αντιμετωπίζεται με τη μέθοδο της αρθρόδεσης ή της αρθροπλαστικής. Η αρθροπλαστική συνήθως εφαρμόζεται σε σοβαρά περιστατικά, καθώς η προσβεβλημένη άρθρωση αντικαθίσταται με μια τεχνητή.

Η κοπή των ραμμάτων γίνεται περίπου 15 ημέρες μετά την επέμβαση. Ο ασθενής ανακουφίζεται άμεσα από τα συμπτώματα, όμως για ένα διάστημα μετά τη χειρουργική επέμβαση φορά έναν ειδικό νάρθηκα αποφόρτισης των μεταταρσίων.

Εάν εμφανίζετε συμπτώματα κοινά με αυτά του δύσκαμπτου μεγάλου δακτύλου,  ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Αντώνιος Πέττας βρίσκεται στη διάθεσή σας, για να σας προσφέρει εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία. Ο Δρ. Πέττας διαθέτει μεγάλη χειρουργική εμπειρία στις επεμβάσεις ελάχιστης επεμβατικότητας. Επικοινωνήστε μαζί μας και κλείστε το ραντεβού σας.

Τα αίτια εμφάνισης του δύσκαμπτου μεγάλου δακτύλου δεν εντοπίζονται πάντοτε και τις περισσότερες φορές χαρακτηρίζεται ιδιοπαθής. Μερικά από τα αίτια που ενδέχεται να προκαλούν τον δύσκαμπτο μεγάλο δάκτυλο είναι οι συνεχείς μικροτραυματισμοί του μεγάλου δακτύλου, τυχόν ανατομικές ανωμαλίες του ποδιού, κληρονομικότητα κ.ά.

Στους προδιαθεσικούς παράγοντες για την εκδήλωση της πάθησης ανήκουν το γυναικείο φύλο, τα αυτοάνοσα νοσήματα, η ενασχόληση με τον αθλητισμό, ύπαρξη αρθρίτιδας (ρευματοειδής, ουρική αρθρίτιδα) κ.ά.΄

Η διάγνωση του δύσκαμπτου μεγάλου δακτύλου πραγματοποιείται μέσω της λήψης του ιστορικού του ασθενούς και της κλινικής εξέτασής του. Η τελική διάγνωση προκύπτει στην πλειονότητα των περιστατικών μέσω μιας απλής ακτινογραφίας και σπανίως χρειάζεται περαιτέρω απεικονιστικός έλεγχος.

Στόχος της θεραπείας είναι η μείωση του πόνου και ο περιορισμός της δυσκαμψίας του μεγάλου δακτύλου. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της παραμόρφωσης η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.