Βλαισός μέγας δάκτυλος (κότσι)

Ο βλαισός μέγας δάκτυλος, μια πάθηση γνωστή και ως «κότσι», είναι μια από τις πιο κοινές παραμορφώσεις του ποδιού. Στην πάθηση αυτή, η εγγύς φάλαγγα του μεγάλου δακτύλου αποκλίνει προς τα έξω με αποτέλεσμα το σχηματισμό εξόστωσης (κότσι) στην έσω πλευρά της 1^ης μεταταρσιοφαλαγγικής άρθρωσης. Ο βλαισός μέγας δάκτυλος είναι μια σχετικά συνηθισμένη πάθηση. Εμφανίζεται σε περίπου 23% των ενηλίκων ηλικίας 18 έως 65 ετών και έως 36% των ενηλίκων άνω των 65 ετών. Η ακριβής αιτιολογία δεν είναι πλήρως κατανοητή. Τείνει να συμβαίνει πιο συχνά στις γυναίκες και σε εκείνους που φορούν σφιχτά παπούτσια ή τακούνια. Σημαντικός φαίνεται να είναι και ο ρόλος της κληρονομικότητας. Με βάση τις ακτινογραφίες των ποδιών, και ανάλογα με τις γωνίες που σχηματίζονται ανάμεσα στα οστά, η πάθηση ταξινομείται σε ήπια, μέτρια και σοβαρή.

Βλαισός μέγας δάκτυλος – Συμπτώματα

Οι ασθενείς με βλαισό μέγα δάκτυλο παραπονιούνται για:

• Πόνο
• Ερυθρότητα
• Οίδημα
• Δυσκολία στη βάδιση (ιδιαίτερα όταν φορούν στενά υποδήματα)

Βλαισός μέγας δάκτυλος – Θεραπεία

Η θεραπεία των ασθενών με βλαισό μέγα δάκτυλο είναι αρχικά συντηρητική. Ο στόχος της συντηρητικής θεραπείας είναι η διαχείριση των συμπτωμάτων και όχι η διόρθωση της πραγματικής παραμόρφωσης. Στα συντηρητικά μέτρα περιλαμβάνονται:

• χρήση φαρδιών παπουτσιών
• λήψη αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων

Εάν υπάρχει αποτυχία θεραπείας, και ο ασθενής συνεχίσει να παραπονιέται για πόνο, θα πρέπει να εξεταστεί η χειρουργική αντιμετώπιση. Έχουν περιγραφεί περισσότερες από 150 χειρουργικές επεμβάσεις για τη διόρθωση της παραμόρφωσης του βλαισού μεγάλου δακτύλου. Συνήθως ακολουθείται μια ανοιχτή προσπέλαση με αποτέλεσμα μια ουλή 3 – 5 cm. Ωστόσο, υπάρχουν νεότερες ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές που αυξάνονται σε δημοτικότητα.

Χειρουργική αντιμετώπιση

Οι συνηθέστερες επεμβάσεις για το βλαισό μέγα δάκτυλο είναι οι διορθωτικές οστεοτομίες του πρώτου μεταταρσίου. Αυτές μπορούν να γίνουν σε διάφορες θέσεις και σχήματα. Η οστεοτομία μπορεί να γίνει κοντά στη βάση του μεταταρσίου (οστεοτομία βάσης), στη διάφυση (οστεοτομία διάφυσης) ή στον αυχένα (οστεοτομία κεφαλής). Η σταθεροποίηση των οστεοτομιών γίνεται με ειδικές βίδες. Ο ασθενής κινητοποιείται αμέσως μετά το χειρουργείο με τη χρήση ειδικού υποδήματος αποφόρτισης μεταταρσίων. Η συνηθέστερη είναι η οστεοτομία Chevron που γίνεται στην κεφαλή του πρώτου μεταταρσίου, με το αναφερόμενο ποσοστό ικανοποίησης των ασθενών να ξεπερνάει το 85%.

Σε περίπτωση ήπιων παραμορφώσεων βλαισού μεγάλου δακτύλου μπορούν να μην πειραχτούν τα οστά και να γίνουν μόνο επεμβάσεις μαλακών μορίων.

Σε περίπτωση βαριάς οστεοαρθρίτιδας της 1^ης μεταταρσιοφαλαγγικής άρθρωσης όπου είναι απίθανο να ανακτηθεί η λειτουργία της άρθρωσης, μπορεί να πραγματοποιηθεί αρθρόδεση. Η επέμβαση αυτή συνήθως προορίζεται για ηλικιωμένους ασθενείς. Μετεγχειρητικά, έως και 81% των ασθενών είχαν ανακούφιση από τον πόνο. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι το ποσοστό επιπλοκών φτάνει το 10%. Επιπλέον, οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για περιορισμένες επιλογές υποδημάτων, μεταταρσαλγία και δυσκαμψία στις αρθρώσεις.

Επιπλοκές

Στις επιπλοκές της χειρουργικής επέμβασης περιλαμβάνονται:

• • • θυλακίτιδα
    • σφυροδακτυλία του 2^ουδακτύλου
    • οστεοαρθρίτιδα της μεταταρσιοφαλαγγικής άρθρωσης
    • μεταταρσαλγία
    • υμενίτιδα
    • απώλεια της διόρθωσης της παραμόρφωσης

  1.Τι είναι ο βλαισός μέγας δάκτυλος;

  Ο βλαισός μέγας δάκτυλος είναι το γνωστό «κότσι», και εμφανίζεται ως παραμόρφωση στο πρώτο δάχτυλο του ποδιού. Πιο συγκεκριμένα, το μεγάλο δάκτυλο στρέφεται προς τα έξω και το πρώτο μετατάρσιο στρέφεται προς τα μέσα.

  2.Πόσο συνήθης πάθηση είναι;

  Είναι αρκετά συχνή πάθηση αφού εντοπίζεται περίπου στο 23% σε ηλικίες από 18 έως 65 ετών και στο 36% σε ηλικίες άνω των 65 ετών.

  3.Ποια τα αίτια εμφάνισής του;

  Συνήθως ευθύνονται τα ακατάλληλα υποδήματα και η κληρονομικότητα.

  4.Πώς γίνεται η διάγνωση;

  Η πάθηση μπορεί να γίνει αντιληπτή με την κλινική εξέταση του περιστατικού αλλά και με ακτινογραφίες, για μεγαλύτερη ακρίβεια.

  5.Ποια συμπτώματα εμφανίζονται;

  Λόγω της παραμόρφωσης και της εμφάνισης εξογκώματος υπάρχει δυσκολία στη βάδιση, πόνος αφού το πόδι τρίβεται στο υπόδημα, πρήξιμο και ερυθρότητα.

  6.Πώς θεραπεύεται;

  Αρχικά η αντιμετώπιση είναι συντηρητική με αναλγητικά και σωστά υποδήματα. Αν δεν υπάρξει βελτίωση, πραγματοποιείται χειρουργική επέμβαση.

Αν ταλαιπωρείστε από βλαισό μέγα δάκτυλο, ή το γνωστό σε όλους κότσι, επικοινωνήστε με τον Χειρουργό Ορθοπαιδικό Δρ. Αντώνη Πέττα. Ο ιατρός διαθέτει μεγάλη εμπειρία σε επεμβάσεις βλαισού μεγάλου δακτύλου. Έπειτα από διάγνωση θα σας προτείνει την καταλληλότερη αντιμετώπιση για το πρόβλημα σας.